De postzegels aan de rol had ik al jaren verstopt in een blikje, bij de voordeur. Hopeloos onhandig, als je in de ene hand een stapeltje post hebt en de andere tas, sleutels enzovoorts, want je moet nog snel even naar de brievenbus... Deze appelboomsspaarpot stond er al een tijdje naast. Gewoon mooi te wezen, want een spaarpot hadden we al. En toen op een dag, toen Mies de postzegels weer eens niet kon vinden, wist ik het. Dat gleufje van de spaarpot, dat is precies de breedte van de postzegel. Dat rolletje moest dan passen in het muntenopvakbakje. Als dat toch zou kunnen...
En ja... het past perfect!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten