zondag 26 december 2010

tweede kerstdag











Vanmorgen lekker gewandeld in een prachtig zonnetje.
Vanavond aten we wild zwijn, wilde spinazie,
paddestoelen en ovenfrietjes met kweeperenmayonaise...
Mmm.


zaterdag 25 december 2010

de pizzabakkers









Vanavond zelf pizza gebakken,
mjimjam!
En de afterparty:
duploblokjes op transport...
onder de kerstboom.

doekje



Voor de aanstaande baby maakte ik een 'doekje'.
Joppe gebruikt al zeker een jaar zeer fanatiek een kussensloopje
om zichzelf in slaap te sussen (sabbelen)
en ook voor elke huilbui,
(vooral tandenpijn...)
biedt dit lappie troost!
Het gaat om de roezels, daarop wordt hevig gesabbeld.
Niet elk sloopje is geschikt,
het moet gebruikt (tikkeltje muf),
heel dun, semi-wit en een beetje synthetisch zijn.
Dus alle katoenen sloopjes vallen helaas af.
Ooit hadden we er twee.
Nog van toen ik klein was,
en ook ik gebruikte hem ook om in mijn mond te stoppen
bij het duimen...
Eentje verloren we onderweg,
toen hij in de wagen in slaap gevallen was...
De ander is nu erg vies,
van al dat speeksel,
ondanks dat ie elke wasbeurt meedraait.
(niet wassen tijdens het slapen!
gelukkig droogt hij in een mum van tijd...)
Maar eindelijk had ik onlangs een kopie gemaakt
die wel geaccepteerd werd!
(vele exemplaren werden geweigerd,
verkeerde kleur, materiaal, roezel, etc...)
Geaccepteerd, dat wil zeggen bij nacht.
Toen Joppe niet doorhad dat het doekie niet effen wit,
maar met bloemetjes en ruitjes was.
(in mijn kast vol lappen,
vond ik geen geschikte witte stof,
wel in print...)
Na deze nacht, nog een paar nachten,
waar hij ging slapen met zijn eigen doekje,
maar bij het ontwaken toch heus 'mijn' lapje
in zijn mond had. Betrapt!
En zo raakt hij langzaam geaccepteerd...
Van dit lapje maakte ik nog een nieuw doekje,
voor de kleine broer.
Want als ie dan ook een lapje troost zoekt,
dan liever niet die afgelebberde van grote broer.
Die hem bovendien vast niet kan missen...
En dan maar hopen dat ie goed genoeg is...

buitenpret














Wat een geluk, het was eindelijk eens niet zo koud.
Joppe onze 'graadmeter', was dan ook danig in zijn sas.
Dus op voor een lekkere wandeling
en en passent een paar speeltoestellen.
Zoals de trampolines.
Springen kan hij nog niet.
Merkwaardig om te zien,
maar dat blijkt reuze moeilijk...
Dus meestal loopt hij er over heen,
nu door de gladdigheid, aan papa's hand,
maar vandaag lukt het hem wel voor het eerst
om mee te swingen...
Op, neer, op en neer!
En verder ook nog het favoriete onderdeel:
de schommel.
We telden tot honderden nog veel meer
(heen, weer, heen, weer)
zo blij waren we dat Joppe weer
eens blij was buiten te zijn!

vrijdag 24 december 2010

kerstavond

Bij gebrek aan vrije dagen
(kerst valt gewoon in het weekend!!!)
besloten we de kerst thuis te vieren.
Gewoon met zijn drieen.
Niets ingewikkelds,
niets bijzonders.
Wel jammer van de gezelligheid,
(bij de familie)
maar het scheelt een hoop kilometers
en dat op die gladde wegen,
met een hand in het gips
(Mies zijn duim is uit de kom en nu dus in het gips
en daarmee mag je eigenlijk niet eens autorijden...
en dan, ik heb niet eens een rijbewijs)
Dus lekker thuis.
Omdat we niet konden kiezen
hadden we wel drie kerstmenu's op het program,
vanavond dus al een eerste feestje:
de kaasfondue.
In een wipje stond alles op tafel
en het was heerlijk.
Zo wordt het toch nog feest!