donderdag 17 november 2011

o jee, o jee...



Het staat in alle boekjes,
iedere kraamhulp en consultatie-arts pepert het je in:
Je baby nooit onbeheerd op de commode laten liggen!

Langzamerhand was het er ingeslopen.
Hij lag immers zo rustig
en hoe moest ik anders een badje maken,
als ik hem niet even neer kon leggen.
Maar vandaag ging het mis.
Hop, in een flits,
zag ik het verschoonkussen omgekeerd liggen.
Huh? Waar was Jip?
Toen bedacht ik me dat hij daar natuurlijk onder moest liggen.
En daarna pas begon hij te huilen.

Ontroostbaar was hij.
En dat was het enige waar ik aan dacht, troosten.
Pas toen hij eindelijk een beetje bedaarde,
zag ik zijn bloedende lipje.
Zag ik eergisteren dat hij zijn eerste tand zou krijgen,
nu zag ik dat diezelfde tand door de lip was.

Na heel veel huilen en borst,
viel hij eindelijk in slaap.
Na een hele lange slaap,
kon hij weer alleen maar huilen.
Toen dacht ik, o jee,
niet alleen een tand door de lip,
maar wat als ie een hersenschudding heeft.

De huisarts zei, wat hij altijd zegt,
als ik eindelijk eens de moed heb om te gaan,
niets aan de mevrouw, hij lijkt me kerngezond!
Hoewel ik blij ben, dat het niets ernstigs is,
voel ik me ook weer een beetje op mijn nummer gezet.
Thuis is het alleen maar huilen, troost en slapen
en bij de dokter is ie wakker en alert,
de gezonde blije baby.

En wat moet je met het advies,
dat je hem vannacht eigenlijk elk uur zou moeten wekken,
terwijl je hem net leert,
dat ie de nacht door moet slapen
en jij als ouder juist probeert echt consequent te zijn...

5 opmerkingen:

  1. och, het poppie toch! hoop dat je beetje van de schrik bent bekomen.

    maar uh, moeders weten uiteindelijk als de beste wat goed is en wat niet... die huisartsen ratelen vaak maar gewoon hun praatje op, lijkt wel :/

    x!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zijn jullie allebei de schrik alweer een beetje te boven?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hee Margo en Sandra,

    Het gaat wonderwel erg goed met de kleine man. Al was het me het nachtje wel, elke anderhalf uur wakker, maar ja, zulke nachten zijn we tegenwoordig wel gewend van Jip. Maar zijn mondje ziet er al mooi hersteld uit, en hij eet alweer lekker. Hij is alleen nog wat druilerig en gevoelig, waarschijnlijk een beetje beurs van de val. En ja, Margo, dat dacht ik toch ook, dat je als moeder ook wel op je intuïtie mag vertrouwen. Maar ja, die dokter kijkt gewoon of het iets ernstigs is of niet. Terwijl ik denk, 't is misschien niets ernstigs, maar dit is ook niet normaal. Maar goed, ben ook altijd weer blij, dat het niets is om mee naar het ziekenhuis te moeten. Gelukkig is zo'n baby zo flexibel als wat! En nu mogen we dus nooit meer dit stomme fout maken, dat is weer even wennen. Durfde hem al niet eens meer een badje te geven, bang dat hij die badkamer niet meer in wilde, maar het viel nogal mee en gelukkig is vrijdags papa altijd ook thuis, dus hoeft ie niet onbeheerd te liggen.
    Bedankt voor jullie meeleven!
    We hopen maar weer op een goede nacht, na zo'n slechte!
    groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Fijn dat je poppie het goed maakt! En hopelijk weer een beetje goede nacht gehad inmiddels... Geen schuldgevoel hebben he, of onzeker zijn! Zoiets overkomt de beste (moeder)!
    X

    BeantwoordenVerwijderen
  5. thanx, het gaat beter, alleen dat slapen niet...

    BeantwoordenVerwijderen