onze verzamelaar

Als Joppe uit zijn bed komt,

sleept ie altijd al zijn dierbaren met zich mee,

en dan dat worden er steeds meer,

een doekje, nog een doekje,

Beer, nassi (nijntjepiepbeestje)

en sinds kort ook mol

(een echt vintage molletje popje,

dat ik vond op een brocante!).

Beer is lekker groot, dus is prima te omarmen,

maar molletje en nijntje zijn wel erg klein,

die vallen dan weer uit zijn armen,

dus moeten in de hand,

doekjes kunnen in de mond,

daar horen ze, dus dat is prima...

En dan gaat ie altijd,

op een drafje,

want hij houdt ze bijna niet meer,

richting de zwaarte draaistoel,

voor een filmpje

om bij te komen van het dutje,

of te wennen aan de wakkere wereld.

Dus hop,

iedereen wordt op de stoel gekwakt,

en dan moet Jop zich omhoog hijsen,

maar dat wordt steeds lastiger,

met zo'n grote groep dierbaren,

vooral beer is hier dan weer het obstakel,

past Jop niet op de stoel,

en dat doekje,

dat uit zijn mond hangt,

waar hij dan weer met zijn knie op

klem komt te zitten...

En als ie dan eindelijk helemaal zit,

is het dus tijd voor Molletje

of wordt het Nijntje...