Een draadloze muis is een heel fijn ding,
je kan hem lekker buiten gebruik van grijpgrage kinderhanden leggen,
voorkomt een hoop chaos op de computer,
maar deze week ontdekten we ook een heel groot nadeel:
Een ruime week geleden waagde Jop de stap en klom hop van de stoel zo op de tafel, nadat zijn filmpje was afgelopen. Van plan om bij met de muis, die buiten bereik was gelegd, een nieuw filmpje te startten.
De eerste maal betrapte ik hem 'op tijd'. Zie foto. Maar later gebeurde het een tweede keer en toen had Jop bedacht dat het tijd was voor verstoppertje.
En je raadt het al. De muis was weg.
Foetsie.
Als van de aardbodem verdwenen.
Een week lang hebben we overal gezocht. Het hele huis hadden we al omgekeerd, nergens leek hij te vinden. Joppe wist van boe noch bah. We hadden onszelf vervloekt voor het niet al te goed napluizen van de vuilnis, straks hadden we dat fijne ding zomaar op straat gezet... Maar onze computer had nog steeds een verbinding met de muis. Dus we hielden de moed erin.
Waar zou dat ding toch zijn...?
Totdat ik vanmiddag een printje moest maken...
en hop
daar vloog het klepje open (automatisch)
en wat zag ik daar!!!
Ja, de muis.
In onze gedachten was daarbinnen slechts plek voor een paar velletjes papier,
(het was al wel even in ons opgekomen)
maar nee,
de muis had hier een heerlijk ruim en warm holletje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten